Hertjes kijken is een geliefde hobby van veel wandelaars. Veel grote viervoeters jagen mij schrik aan, maar de damherten van de Amsterdamse Waterleidingduinen niet. Behalve die ene keer, toen ik nietsvermoedend tijdens de bronst ging wandelen. Dat werd een wandeling waarin Bambi zich van een heel andere kant liet zien. 

Een kleine twee weken geleden liep ik eindelijk de proloog en de eerste etappe van Het Pieterpad. Het boek van deel één van het pad stond al lange tijd te branden in de kast. Toen ik terugkwam van de Heuvellandvierdaagse voelde ik: ik ben nog niet uitgewandeld. En boekte spontaan een overnachting in Pieterburen. Van wandelen in het uiterste puntje van het zuiden van het land ging ik nu op pad in het uiterste noorden van Nederland!